In tegestelling tot zijn vader, de gevluchte Stadhouder Willem V, was Willem I vol ambities. Zijn eerste ervaring als vorst deed hij op in Duitsland, waar hij tussen 1803 en 1806 met toestemming van Napoleon de gebieden Fulda, Corvey, Weingarten en Dortmund mocht besturen. Nog voor de definitieve nederlaag van Napoleon in 1815 werd hij door Nederland ingehaald als soeverein vorst en daarna als Koning van de verenigde Zuidelijke en Noordelijke Nederlanden. Willem I regeerde als verlicht despoot maar initieerde wel enkele belangrijke ontwikkelingen op het gebied van de handel en het bankwezen. De afscheiding van Belgie was aanleiding voor zijn uiteindelijke troonsafstand. Hij trok zich in 1840 geheel terug en vestigde zich, met zijn tweede vrouw, een Belgische gravin, in Duitsland.
No comments:
Post a Comment